hier niet een gebed maar een kleine verklaring. waarom ik niet tot jaweh bid, of tot welke gekende god dan ook, doch wel tot ad nêstor, myn persoonlyke god.
bidden tot een god die er niet voor jou alleen is, is gewoon objectief gezien het stomste dat er bestaat, omdat de kans gigantisch is dat jouw vyanden bidden tot diezélfde god. dus jy vraagt aan die god: "please, laat my winnen!!" maar de mensen die jy dood wil, die vragen aan diézelfde god precies hetzelfde: "please, laat my winnen!!..."
god zelf komt daardoor in verwarring. hy wil goed zyn voor iedereen, dus om zich uit die impasse te redden, gaat hy rare dingen verzinnen, waar je met je normale menselyke verstand niet meer by kan. er komen parabels die je zelf moet interpreteren, instructies waarin je nooit iets letterlyk mag nemen - en als het tegenzit dit alles in een onbegrypelyke variant van het latyn.
als je echt pech hebt, gaat hy jouw verlangens zelfs ombuigen naar van die lullige, voze dingen zoals "berusting" of "van verliezen, word je sterker"; liefst ook mysterieus geformuleerd: "de eersten zullen de laatsten zyn!"
dat laatste zinnetje is een zéér goed voorbeeld van zo'n keer, toen twee verschillende stervelingen hem aan zyn mouw kwamen trekken. "he, god, laat my de eerste zyn!!" hy wilde natuurlyk niemand teleurstellen, dus hy liet één van de twee de eersten zyn, maar tegen de andere zei die dan: "de eersten zullen de laatsten zyn."
als ik aan nêstor duidelyk maken dat hy wil winnen, dan hoeft die verder met geen enkele melige uitvlucht rekening te houden. dan gààt ie er gewoon voor!!...
ik moet hem vermoedelyk ook helemaal niet dankbaar zyn en van die kinderachtige dingen - màg wel, maar moét niet.
de persoonlyke god die alleen door myzelf aanbeden wordt, is een toffe god. deels rock&roll, deels marin marais.
en eindelyk ook eens een god met een goed gevoel voor humor. ook niet die voze glimlach van de boeddha, die een oproep is tot "onthechting" en zo. ook boeddha was zo iemand die, als hy niet direct een antwoord wist, zyn onwetendheid probeerde te verstoppen achter een gefingeerde geheimzinnigheid. je stelde hem een vraag; hy wist het antwoord niet; maar in plaats van dat gewoon toe te geven, "glimlachte hy geheimzinnig".
of die zei dan: "ik kan het antwoord niet zéggen, ik kan alleen maar in een richting wyzen."
de god "cromm" is ook wel hels - maar toch wél is dié een verre achterneef van nêstor. omdat die tenminste niet kinderachtig is.
